itna.ir - 16 ساعت پیش

در دنیای امروز، بسیاری از کاربران شبکه های اجتماعی ترجیح می دهند بدون هیچ گونه تعامل مستقیم (مانند نظر دادن، لایک کردن یا اشتراک گذاری) تنها به مرور محتوا بپردازند. روان شناسان این رفتار را نشانه ای از بی علاقگی یا انزوا نمی دانند، بلکه آن را بازتابی از ویژگی های درونی و الگوهای شخصیتی عمیق تر تلقی می کنند. به باور متخصصان، افرادی که در فضای مجازی بیشتر در حالت مشاهده گر حضور دارند، معمولاً ترکیبی از چند ویژگی روان شناختی متمایز را در خود جای داده اند: ۱. دقت در بیان چنین افرادی پیش از ارسال نظر، بارها متن خود را مرور می کنند و از خود می پرسند آیا این گفته ارزش افزوده ای دارد یا ممکن است برداشت نادرستی ایجاد کند. این رفتار نشانه ای از خودآگاهی و حساسیت عاطفی بالا است. ۲. پایبندی به حریم خصوصی در زمانی که زندگی روزمره مملو از اشتراک گذاری و نمایش لحظه هاست، برخی ترجیح می دهند مرزهای حریم شخصی خود را حفظ کنند و از در معرض قضاوت یا واکاوی عمومی قرار گرفتن بپرهیزند. ۳. مشاهده پیش از مشارکت این افراد تمایل دارند پیش از ورود به بحث یا تعامل، رفتار دیگران را زیر نظر بگیرند، الگوها را شناسایی کنند و محتوای پنهان در پس کلمات و تصاویر را درک کنند. آنان بیش از آنکه بازیگر باشند، ناظران غریزی دنیای دیجیتال محسوب می شوند. ۴. خوداتکایی عاطفی کاربران ساکت معمولاً احساس ارزشمندی خود را از درون می گیرند و وابسته به بازخوردهای بیرونی مانند لایک یا کامنت نیستند. اعتمادبه نفس آن ها از منابع درونی تغذیه می شود، نه از تأیید اجتماعی. ۵. دوری از سطحی نگری این گروه نمایش زندگی های ظاهراً کامل را نمی پذیرند و ترجیح می دهند با واقعیت، هرچند گاه تلخ، روبه رو شوند. برای آنان صداقت بر جلوه گری ترجیح دارد. ۶. پرهیز از حواس پرتی دیجیتال آن ها در هر بحث یا جدلی وارد نمی شوند. پیش از واکنش، مواضع خود را ارزیابی کرده و درگیری های غیرضروری را کنار می گذارند. این رفتار، نشانه ای از مدیریت آگاهانه انرژی روانی است. ۷. غنای دنیای درونی فقدان ابراز بیرونی احساسات در بسیاری از موارد به معنای تهی بودن نیست؛ بلکه این افراد افکار و احساسات خود را از طریق مراقبه، نوشتن یا گفت وگوی درونی تجربه می کنند. ذهن آن ها سرشار از تفکر، تخیل و خلاقیت است. ۸. واقع گرایی در برابر فضای مجازی به گفته روان شناسان، افرادی که سکوت دیجیتال را برمی گزینند، درک می کنند که آنچه در فضای آنلاین دیده می شود، بیشتر ویترینی از لحظات انتخاب شده است تا بازتاب واقعیت کامل. آن ها با آگاهی محتوا را مرور کرده و میان روایت و واقعیت تمایز قائل می شوند. در نهایت، سکوت دیجیتال به معنای غیبت یا بی علاقگی نیست. این سکوت گاه نشان دهنده بلوغ فکری، خودآگاهی عاطفی و انتخاب آگاهانه برای پرهیز از هیاهوی دیجیتال است؛ انتخابی که در دنیای پرسر و صدای امروز، شاید بیش از هر زمان دیگری ارزشمند باشد.

آخرین اخبار

برچسب‌ها:   

دیجیتال

 | 

منابع خبری