itna.ir - 10 ساعت پیش

یک مطالعه پیشگامانه که توسط دانشمندان دانشگاه نیویورک انجام و در نشریه معتبر نیچر (Nature) منتشر شده است، مکانیسم مولکولی جدید و شگفت انگیزی را شناسایی کرده که می تواند به کاهش سریع و قابل توجه وزن منجر شود. در این پژوهش، موش های مهندسی شده ای که فاقد توانایی تولید یا دریافت اسید آمینه سیستئین بودند، تنها در عرض یک هفته شاهد کاهش ۳۰ درصدی وزن بدن خود بودند. بر اساس گزارش ساینس دیلی، این کاهش وزن چشمگیر نه به دلیل محدودیت کالری، بلکه ناشی از اختلال در یک مسیر متابولیک حیاتی بود. پژوهشگران دریافتند که حذف سیستئین به کاهش شدید سطح کوآنزیم آ (CoA) منجر می شود. این کوآنزیم، یک مولکول کلیدی در بیش از ۱۰۰ واکنش متابولیک بدن، از جمله فرآیند اصلی تولید انرژی سلولی (فسفوریلاسیون اکسیداتیو) است. در غیاب سیستئین و کاهش سطح CoA، سلول ها قادر به تبدیل کارآمد غذا به انرژی نبوده و بدن برای جبران این کمبود، به سوزاندن سریع و گسترده ذخایر چربی خود روی می آورد. این مطالعه برای نخستین بار نقش حیاتی سیستئین را به عنوان یک تنظیم گر مرکزی در تولید انرژی و متابولیسم چربی ها در پستانداران بالغ به اثبات رساند. تحلیل یافته ها و چشم انداز آینده دکتر اوگنی نودلر، از نویسندگان ارشد این مطالعه، تاکید کرد: یافته های ما نشان می دهد پایین بودن سطح سیستئین، شبکه ای از مسیرهای زیستی درهم تنیده را فعال می کند که در نهایت به کاهش سریع چربی بدن می انجامد. اگرچه هدف نهایی، یافتن راهکاری ایمن برای کنترل وزن در انسان است، اما اهمیت اصلی این پژوهش، ارایه درک بنیادین جدیدی از عملکرد متابولیسم سلولی است. این پژوهش همچنین نشان داد که کمبود سیستئین، دو مسیر استرس سلولی (پاسخ استرس یکپارچه و پاسخ استرس اکسیداتیو) را به طور همزمان فعال می کند که پیش از این تنها در سلول های سرطانی دیده شده بود. فعال شدن این مسیرها، تولید هورمون GDF15 را افزایش می دهد که خود موجب کاهش اشتها و مهار ساخت چربی های جدید می شود. هشدار مهم و جهت گیری تحقیقات آینده پژوهشگران به صراحت هشدار می دهند که این یافته ها به معنای معرفی یک رژیم کاهش وزن برای انسان نیست. حذف کامل سیستئین از رژیم غذایی به دلیل حضور آن در تقریباً تمام مواد غذایی، عملاً غیرممکن و بسیار خطرناک است، زیرا بدن را در برابر سموم و داروها آسیب پذیر می کند. دکتر دن لیتمن، دیگر نویسنده ارشد این مطالعه، چشم انداز آینده را این گونه ترسیم کرد: اکنون می توانیم با بازیابی توانایی تولید سیستئین در سلول ها یا بافت های خاص، نقش دقیق هر یک را در این فرآیند بررسی کنیم. چالش بعدی، یافتن راهی برای تقلید بخشی از این مکانیسم، بدون نیاز به حذف کامل سیستئین در بدن انسان است. این تحقیق که هنوز در مرحله مطالعات حیوانی قرار دارد، پنجره ای جدید به سوی توسعه داروها و روش های نوین و هدفمند برای مقابله با چاقی و اختلالات متابولیک گشوده است.

آخرین اخبار

برچسب‌ها:   

درصدی

 | 

کلیدی

 | 

آمینه

 | 

سیستئین

 | 

متابولیسم

 | 

منابع خبری